شهادت
| معاد |
شهادت به کشته‌شدن در راه خدا اشاره دارد که در احادیث از آن به‌عنوان بالاترین نیکی و گرامی‌ترین مرگ یاد شده است. در آیات قرآن و روایات، برای شهادت، آثاری همچون زنده ماندن، برخورداری از حق شفاعت و آمرزش گناهان ذکر شده است.
بنا بر نظر فقیهان، شهید غسل و کفن ندارد و لمس کردن بدن او موجب واجب شدن غسل مس میت نمی‌گردد. البته این احکام مختص شهید معرکه (میدان جنگ) است و شامل دیگر کسانی که در راه خدا کشته می‌شوند و یا به‌منزله شهیدند، نمی‌شود.
بنا به برخی روایات، همه امامان شیعه با شهادت از دنیا می‌روند. البته شیخ مفید از عالمان برجسته شیعه در شهادت برخی از آنها تردید کرده است.
در ادبیات جمهوری اسلامی ایران، همه کسانی که در راه حفظ انقلاب سال ۱۳۵۷ش و دفاع از کشور ایران کشته می‌شوند، شهید نامیده می‌شوند. در این کشور، سازمان بنیاد شهید و امور ایثارگران برای رسیدگی به امور خانواده‌های شهیدان و ایثارگران تأسیس شده است. همچنین ۲۲ اسفند به عنوان روز شهید نامگذاری شده است.
مفهوم‌شناسی
شهادت به معنای کشته شدن در راه خداوند است و کسی که در راه خدا کشته می‌شود، شهید نامیده می‌شود. در فقه، شهید به مسلمانی اختصاص دارد که در میدان جنگ توسط کافران یا به سبب جنگ با آنها کشته می‌شود.
در تفسیر نمونه آمده است که شهادت یک معنای خاص و یک معنای عام دارد. معنای خاص آن همان معنای فقهی است و معنای عام آن این است که انسان در مسیر انجام وظیفه الهی کشته شود یا بمیرد. ازاین‌رو در روایات، طالب علمی که در حال طلب علم از دنیا برود، کسی که در بسترش بمیرد در حالی که به خدا، پیامبر و اهل‌بیتش معرفت داشته باشد، کسی که برای دفاع از مالش در برابر مهاجمان کشته شود و... شهید دانسته شده‌اند.
وجه نامگذاری شهید
﴿وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا ۚ بَلْ أَحْيَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ﴾
(ای پیامبر!) هرگز گمان مبر کسانی که در راه خدا کشته شدند، مردگانند! بلکه آنان زنده‌اند، و نزد پروردگارشان روزی داده می‌شوند.
سوره آل عمران، آیه۱۶۹.
شهادت در لغت به معناهایی همچون حضور و مشاهده است. با توجه به این مسئله، درباره نامگذاری شهید احتمال‌هایی داده شده است؛ از جمله:
- فرشتگان رحمت الهی او را می‌بینند.
- خدا و فرشتگان شهادت می‌دهند که او اهل بهشت است.
- او نمرده و نزد پروردگارش حاضر است.
- او چیزهایی را مشاهده می‌کند که دیگران مشاهده نمی‌کنند.
- او در روز قیامت شاهد اعمال دیگران است.
جایگاه
روایات بسیاری درباره منزلت و فضیلت شهادت وارد شده است. از جمله اینکه شهادت بالاترین نیکیو گرامی‌ترین مرگ دانسته شده است و برخی از مرگ‌های دیگر در اجر و پاداش، به آن تشبیه شده است. همچنین در دعاهایی که از چهارده معصوم رسیده، شهادت، شهادت زیر پرچم پیامبر(ص) و کشته شدن به‌دست بدترین مردم از خدا درخواست شده است.
در قرآن از واژه شهادت با تعبیر «قَتْل فی سبیل‌الله» (کشته شدن در راه خدا) یاد شده است. در کتاب‌های فقهی، از شهادت و شهید در باب احکام طهارت بحث می‌شود.
آثار شهادت
- همچنین ببینید: شهید و حق‌الناس
در آیات و روایات برای شهادت آثاری بیان شده است که برخی به شرح زیر است:
- زنده بودن: بنا بر آیات قرآن، کسانی که در راه خدا کشته می‌شوند نمرده‌اند؛ بلکه زنده‌اند و نزد پروردگارشان، روزی داده می‌شوند.
- برخورداری از حق شفاعت. شهید در کنار پیامبران و عالمان از شفاعت‌کنندگان در قیامت است.
- آمرزش گناهان و رحمت خدا.در روایتی که از امام باقر(ع) نقل شده، هنگامی که نخستین قطره خون شهید جاری می‌شود، تمام گناهان او به‌جز حق‌الناس بخشیده می‌شود. در مورد حق‌الناس بر عهده شهید نیز گفته شده اگر در جبران آن کوتاهی نکرده و نیت پرداخت داشته؛ خداوند آن حق را جبران و صاحب حق را راضی می‌کند.
- ورود به بهشت. شهید از نخستین کسانی است که به بهشت می‌رود.
احکام شهید در معرکه
فقیهان برای شهید در معرکه (میدان جنگ) احکامی ذکر کرده‌اند:
- غسل میت. بنا به نظر فقیهان شیعه، شهید در معرکه جنگ غسل میت ندارد؛ اما کسی را که در معرکه جنگ زخمی شده و پس از اتمام جنگ، به شهادت برسد، باید غسل داد.
- کفن؛ بنا به نظر فقیهان شیعه، شهید در معرکه کفن نمی‌شود و با همان لباس رزم دفن می‌گردد؛ مگر اینکه لباس به تن نداشته باشد که در این صورت، باید او را کفن کرد.
- مس بدن شهید؛ لمس‌کردن بدن شهید موجب واجب‌شدن غسل مس میت نمی‌شود.
- حنوط: حنوط (مالیدن کافور به مواضع هفت‌گانه سجده میت) برای شهید واجب نیست؛ چراکه حنوط پس از کفن کردن است و شهید کفن ندارد.
احکام مذکور شامل کسانی است که با اذن معصوم یا نائب خاص او در جنگ شرکت کرده‌اند. همچنین بنا به‌فتوای بیشتر فقیهان، این احکام شامل کسانی که در زمان غیبت با اذن نائب عام امام (فقیه جامع‌الشرایط) یا بدون اذن او، برای دفاع در برابر هجوم دشمنان اسلام کشته می‌شوند، نیز می‌گردد. در مقابل، شهید ثانی گرچه این افراد را شهید دانسته، احکام شهید در معرکه را درباره آنها جاری نمی‌داند.
شهادت امامان شیعه
به اعتقاد شماری از عالمان شیعه، همه امامان شیعه با شهادت از دنیا رفته‌اند. دلیل آنان برخی از روایات، از جمله روایت «وَ اللهِ مَا مِنَّا إِلَّا مَقْتُولٌ شَهِید» است که بنابر آن، همه امامان با شهادت از دنیا می‌روند. در مقابل این دیدگاه، شیخ مفید در کتاب «تصحیح اعتقادات الامامیه» شهادت امام علی(ع)، امام حسن(ع)، امام حسین(ع)، امام موسی کاظم(ع) و امام رضا(ع) را پذیرفته و در شهادت سایر ائمه(ع) تردید کرده است.
شهید در ادبیات جمهوری اسلامی ایران
شهید در ادبیات جمهوری اسلامی ایران شامل کسانی می‌شود که در راه دفاع و حفظ دستاوردهای انقلاب سال ۱۳۵۷ش و کیان نظام اسلامی، استقلال کشور ایران و مقابله با تهدیدات دشمن جان خود را از دست می‌دهند. بر اساس قانون بنیاد شهید ایران، از انقلاب سال ۱۳۵۷ش تا ابتدای سال ۱۴۰۰ش حدود ۲۲۰ هزار نفر شهید محسوب شده‌اند. در ایران سازمان بنیاد شهید برای رسیدگی به امور خانواده‌های شهداء تأسیس شده است. همچنین ۲۲ اسفند به عنوان روز شهید نامگذاری شده است.
اصطلاحات
برخی از اصطلاحاتی که در ادبیات جمهوری اسلامی ایران درباره شهیدان به کار می‌رود عبارت‌اند از:
- شهید محراب: به امامان جمعه‌ای اشاره دارد که به هنگام برگزاری نماز جمعه به دست مخالفان نظام جمهوری اسلامی ترور شده‌اند.
- شهدای دفاع مقدس: کشته‌شدگان ایرانی جنگ ایران و عراق که از آنها به عنوان شهدای جنگ تحمیلی نیز یاد می‌شود. مدفن این شهدا گلزار شهدا نامیده می‌شود.
- شهید گمنام: کشتگان ایرانی جنگ ایران و عراق که هویتشان مشخص نیست. در ایران معمولاً بر مزار این افراد، بنایی ساخته می‌شود و در مناسبت‌های مذهبی در کنار مزارشان مراسم‌هایی برگزار می‌شود.
- شهید مدافع حرم: نیروهایی که توسط جمهوری اسلامی ایران برای جنگ با داعش و حمایت از دولت سوریه، سامان‌دهی و به کشور سوریه اعزام شده و در این کشور کشته می‌شوند. این نیروها از کشورهای ایران، لبنان، عراق و افغانستان هستند.
- شهدای انقلاب: افرادی که در راه مبارزه با حکومت پهلوی از سال ۱۳۴۲ش تا بهمن ۱۳۵۷ش به شهادت رسیدند. آمار این شهدا از ۲۸۰۰ تا ۱۰ هزار تن بیان شده است.
- شهیدان امنیت: کسانی که در راه برقراری امنیت و نظم عمومی جامعه و مبارزه با قاچاقچیان و اغتشاشگران مانند آرمان علی‌وردی و روح‌الله عجمیان کشته می‌شوند.
- شهیدان سلامت: کسانی که در راه درمان و تأمین سلامتی مردم ایران جانشان را از دست می‌دهند. این عنوان در دوران شیوع ویروس کرونای ۲۰۱۹ رایج شد.
همچنین در ایران جانباختگان برخی از حوادث نیز به عنوان شهید معرفی شده‌اند مانند: کشته‌شدگان فاجعه منا ۱۳۹۴ش، آتش‌نشانان جان‌باخته در آتش‌سوزی ساختمان پلاسکو تهران ۱۳۹۵ش، جانباختگان هواپیمای بوئینگ۷۳۷ اکراینی ۱۳۹۸ش.
کتابشناسی
درباره شهادت و شهید کتاب‌هایی به زبان فارسی و عربی نوشته شده است از جمله:
- کتاب شهدای عصر پیامبر(ص) اثر ابوالفضل بنایی کاشی: این اثر گزارشی از شهدای دوره پیامبر به زبان فارسی ارائه می‌دهد. شهدای پیش از هجرت، شهدای جنگ بدر، شهدای غزوه سویق، شهدای غزوه احد، شهدای بِئر معونه، شهدای غزوه خیبر، شهدای غزوه طائف، شهدای غزوه حنین و شهدایی که تاریخ شهادتشان مشخص نیست، از فصل‌های این کتاب است. این کتاب در ۲۴۸ صفحه، در سال ۱۳۹۱ش توسط نشر شاهد منتشر شده است.
- شُهَداءُ الفَضیلَة: کتابی از علامه امینی است که در آن شرح‌حال ۱۳۰ تن از دانشمندانِ شهید و چگونگی شهادتشان گزارش شده است. این افراد از بین شخصیت‌های قرن چهارم تا چهاردهم هجری قمری انتخاب شده‌اند. شهداءُالفضیلة با عنوان شهیدان راه فضیلت، به زبان فارسی ترجمه شده است.
- کتاب شهدای صدر اسلام و شهدای واقعه کربلا نوشته سید علی‌اکبر قرشی: این اثر در سال ۱۳۸۵ش توسط انتشارات نويد اسلام در ۲۱۲ صفحه منتشر شده است.
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ محمود عبدالرحمان، معجم المصطلحات و الالفاظ الفقهیه، ج۲، ص۳۴۶.
- ↑ محمود عبدالرحمان، معجم المصطلحات و الالفاظ الفقهیه، ج۲، ص۳۴۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۹ش، ج۲۱، ص۴۰۷-۴۰۸.
- ↑ قرشی، قاموس قرآن، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۷۴.
- ↑ طریحی، مجمع البحرین، ۱۴۱۶ق، ج۳، ص۸۱.
- ↑ قرشی، قاموس قرآن، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۷۷.
- ↑ ابن حیون مغربی، دعائم الاسلام، ۱۳۸۵ق، ج۱، ص۳۴۳.
- ↑ صدوق، من لایحضر الفقیه، ۱۴۰۳ق، ج۴، ص۴۰۲، ح۵۸۶۸.
- ↑ نگاه کنید به شیخ انصاری، کتاب الطهاره، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۴۰۴.
- ↑ علامه مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۴ق، ج۹۵، ص۳۶۸؛ ج۹۱، ص۲۳۹؛ ج۹۴، ص۳۳۲.
- ↑ علامه مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۴ق، ج۹۴، ص۳۷۶.
- ↑ علامه مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۴ق، ج۹۴، ص۲۶۱.
- ↑ قرشی، قاموس قرآن، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۷۶.
- ↑ برای نمونه نگاه کنید به علامه حلی، تحریر الاحکام، ۱۴۲۰ق، ج۱، ۳۳۱۷.
- ↑ سوره بقره، آیه۱۵۴.
- ↑ سوره آل عمران، آیه۱۶۹.
- ↑ حمیری، قرب الاسناد، مکتبة نینوا، ج۱، ص۳۱.
- ↑ سوره آل عمران، آیه۱۵۷.
- ↑ شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۱۸۳.
- ↑ شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، ۱۳۶۵ش، ج۶، ص۱۸۸، ح۳۹۵ و ص۱۹۱، ح۴۱۱؛ کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۵، ص۹۹.
- ↑ سوره توبه، آیه۱۱۱.
- ↑ علامه مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۴ق، ج۷۱، ص۱۴۴.
- ↑ شیخ انصاری، کتاب الطهاره، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۳۹۹.
- ↑ علامه حلی، نهایة الاحکام، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۲۳۵.
- ↑ شیخ انصاری، کتاب الطهاره، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۳۹۹.
- ↑ شیخ انصاری، کتاب الطهاره، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۴۰۶.
- ↑ شیخ انصاری، کتاب الطهاره، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۴۰۶-۴۰۷.
- ↑ نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۵، ص۳۰۷.
- ↑ خؤیی، التنقیح، مؤسسه احیاء آثار الامام الخویی، ج۹، ص۱۸۲.
- ↑ شهید ثانی، مسالک الافهام، ج۱، ص۸۲.
- ↑ برای نمونه نگاه کنید به کاشف‌الغطا، النور الساطع، ۱۳۸۱ق، ج۱، ص۵۴۵.
- ↑ شهید ثانی، مسالک الافهام، ج۱، ص۸۲.
- ↑ برای نمونه نگاه کنید به صدوق، الخصال، ۱۳۶۲ش، ج۲، ص۵۲۸؛ طبرسی، اعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۱۳۲-۱۳۱؛ ابن شهر آشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ ق، ج۲، ص۲۰۹.
- ↑ ابن شهر آشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ ق، ج۲، ص۲۰۹؛ طبرسی، اعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۱۳۲-۱۳۱.
- ↑ مفید، تصحیح اعتقاد الامامیه، ۱۴۱۴ق، ص۱۳۲و۱۳۱.
- ↑ خبرفوری.
- ↑
- ↑
- ↑
- ↑
- ↑ نگاه کنید به ، مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات.
- ↑ محمودی، «بررسی صبغه عرفانی مناجات‌های شهدای دفاع مقدس»، ص۳۵۵ و ۳۵۷.
- ↑ ربیعی، «تحلیل گفتمانی وصیت‌نامه شهدای جنگ تحمیلی»، ص۱۴۶.
- ↑ آقابابایی، «گلزار شهدا به مثابه مکان-خاطره»، ص۵۴.
- ↑ «»، پایگاه کمیته جستجوی مفقودین ستاد کل نیروهای مسلح.
- ↑ «»، پایگاه کمیته جستجوی مفقودین ستاد کل نیروهای مسلح.
- ↑ «»، پایگاه کمیته جستجوی مفقودین ستاد کل نیروهای مسلح.
- ↑ «»، خبرگزاری دانشجویان ایران (ایرنا).
- ↑
- ↑ برای نمونه نگاه کنید به «»، خبرگزاری فارس.
- ↑ برای نمونه نگاه کنید به «»، خبرگزاری فارس.
- ↑ ، تهران‌پرس.
- ↑ «»، خبرگزاری جمهوری اسلامی.
- ↑ ، خبرگزاری ایسنا.
منابع
- آقابابایی، احسان و مهدی ژیان‌پور، «»، در مطالعات ملی، شماره ۶۷، پاییز ۱۳۹۵ش.
- ابن حیون مغربی، نعمان بن محمد، دعائم الاسلام، تصحیح آصف فیضی، قم، مؤسسة آل‌البیت علیهم‌السلام، ۱۳۸۵ق.
- ابن شهرآشوب، محمد بن علی، مناقب آل ابی‌طالب(ع)، قم، علامه، ۱۳۷۹ق.
- «»، خبرگزاری فارس، تاریخ درج مطلب: ۲ شهریور ۱۴۰۰ش، تاریخ بازدید: ۳۱ شهریور ۱۴۰۰ش.
- «»، پایگاه کمیته جستجوی مفقودین ستاد کل نیروهای مسلح، تاریخ بازدید: ۳۱ شهریور ۱۴۰۰ش.
- «»، خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، تاریخ درج مطلب: ۲۸ آبان ۱۳۹۸ش، تاریخ بازدید: ۳۱ شهریور ۱۴۰۰ش.
- «»، خبرگزاری فارس، تاریخ درج مطلب: ۷ مهر ۱۳۹۹ش، تاریخ بازدید: ۳۱ شهریور ۱۴۰۰ش.
- حمیری، عبدالله بن جعفر، قرب الاسناد، تهران، نینوا، بی‌تا.
- ربیعی، علی و امیرحسین تمنایی، «تحلیل گفتمانی وصیت‌نامه شهدای جنگ تحمیلی»، در مطالعات جامع‌شناختی، شماره ۴۴، بهار و تابستان ۱۳۹۳ش.
- «»، خبرگزاری دانشجویان ایران (ایرنا)، تاریخ درج مطلب: ۲۰ اردیبهشت ۱۳۹۵ش، تاریخ بازدید: ۳۱ شهریور ۱۴۰۰ش.
- «»، خبرگزاری جمهوری اسلامی، تاریخ درج مطلب: ۱۲ مرداد ۱۳۹۹ش، تاریخ بازدید: ۳۱ شهریور ۱۴۰۰ش.
- شهید ثانی، مسالک الافهام الی تنقیح شرائع الاسلام، مؤسسة المعارف الاسلامیة، بی‌تا.
- شیخ انصاری، مرتضی، کتاب الطهارة، قم، کنگره جهانی بزرگداشت شیخ اعظم انصاری، ۱۴۱۵ق.
- صدوق، محمد بن علی بن بابویه، الخصال، تصحیح و تحقیق علی اکبر غفاری، قم، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، چاپ اول، ۱۳۶۲ش.
- صدوق، محمد بن علی، من لایحضره الفقیه، تصحیح علی‌اکبر غفاری، قم، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ۱۴۱۳ق.
- طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری باعلام الهدی، قم، مؤسسه آل‌البیت، ۱۴۱۷ق.
- طریحی، فخرالدین بن محمد، مجمع البحرین، تحقیق احمد حسینی اشکوری، تهران، کتابفروشی مرتضوی، چاپ سوم، ۱۴۱۶ق.
- علامه حلی، حسن بن یوسف، تحریر الشرعیه علی مذهب الامامیه، تصحیح ابراهیم بهادری، قم، مؤسسه امام صادق(ع)، ۱۴۲۰ق.
- علامه حلی، حسن بن یوسف، نهایة الاحکام فی معرفة الاحکام، قم، مؤسسه آل‌البیت، ۱۴۱۹ق.
- مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، تحقیق محمدباقر محمودی و عبدالزهرا علوی، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۰۴ق.
- «»، پایگاه کمیته جستجوی مفقودین ستاد کل نیروهای مسلح، تاریخ بازدید: ۳۱ شهریور ۱۴۰۰ش.
- قرشی، سید علی‌اکبر، قاموس قرآن، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ ششم، ۱۴۱۲ق.
- کاشف‌الغطاء، علی بن محمدرضا، النور الساطع فی الفقه النافع، نجف، مطبعة الآداب، ۱۳۸۱ق.
- محمودی، مریم و حسن قربانی، «بررسی صبغه عرفانی مناجات‌های شهدای دفاع مقدس»، در ادبیات پایداری، شماره ۱۵، پاییز و زمستان ۱۳۹۵ش.
- «»، پایگاه کمیته جستجوی مفقودین ستاد کل نیروهای مسلح، تاریخ بازدید: ۳۱ شهریور ۱۴۰۰ش.
- مفید، محمد بن محمد، تصحیح اعتقاد الامامیه، تحقیق و تصحیح حسین درگاهی، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ دوم، ۱۴۱۴ق.
- مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ش.
- خویی، سید ابوالقاسم، التنقیح فی شرح العروةالوثقی، قم، مؤسسه احیاء آثار الامام الخویی، بی‌تا.
پیوند به بیرون